Niniejszą książkę pisałam w połowie lat 2000. - w okresie, gdy eurazjatyzm stopniowo stawał się częścią rosyjskiego politycznego mainstreamu. Od tego czasu pejzaż polityczny i kulturowy w Rosji wielokrotnie się zmieniał, a i sam eurazjatyzm przeszedł znaczące przeobrażenia. Początkowo, w okresie postsowieckim, nabrał nowego impetu jako rama pojęciowa pozwalająca znów myśleć o znaczeniu globalnej i regionalnej roli Rosji. Krok po kroku przesuwał się z marginesów dyskursu intelektualistów na pozycję półoficjalnej narracji państwowej. W ciągu ostatniej dekady koncepcja ta okazała się zaskakująco plastyczna - zdolna adaptować się nie tylko do rozbieżnych kontekstów narodowych. Z drugiej jednak strony, eurazjatyzm ulega coraz większemu pofragmentowaniu. Wyobraźnia eurazjatystowska decentralizuje się i zmienia - czego dowodzą chociażby przeskok w stronę Większej Eurazji, geopolityczne konsekwencje wojny w Ukrainie czy przechwycenie tej ideologii przez skrajnie prawicowe ruchy poza granicami Rosji.
FRAGMENT PRZEDMOWY AUTORKI DO POLSKIEGO WYDANIA
Marlène Laruelle - francuska historyczka, socjołożka i politolożka. Dyrektorka i profesorka Institute for European, Russian and Eurasian Studies (IERES) w George Washington University (Waszyngton D.C., USA).
tłum. Agata Czarnacka
